Przed Bożym Narodzeniem udało mi się pierwszy raz w życiu zrobić makowca. Teraz zadebiutowałam z paschą. Od razu powiem, że miałam o niej blade pojęcie, bo u nas tradycyjnie się jej nie przygotowuje. Zawsze wydawało mi się to strasznie trudne. Ale taką miałam na nią ochotę...
Przeglądnęłam dziesiątki przepisów: na paschę waniliową, bakaliową, morelową, luksusową, zwykłą, łaciatą, z twarogu, z mleka niepasteryzowanego, z kwaśnej śmietany, z serków homogenizowanych. I miałam mętlik w głowie: który przepis wybrać? W końcu zdecydowałam się na przepis z magazynu PANI.
W ostatniej chwili udało mi się kupić gazę w aptece ;) Nie miałam doniczki z otworem, ani tym bardziej profesjonalnej formy na paschę – użyłam zwykłej szklanej miski o średnicy 22cm.
Mimo wszelkich obaw związanych z robieniem czegoś, o czym nie ma się zielonego pojęcia, pascha wyszła przepyszna! Aksamitna, kremowa i słodka :) A mój chłopak, który nigdy paschy nie jadł, ba, nawet nigdy o niej nie słyszał, zjadł 2 porcje za jednym zamachem, tylko wzdychając z zachwytu.
I tak postanowiłam, że odtąd paschę będę robić co roku – na wszystkie możliwe sposoby ;)

• 1kg zmielonego półtłustego twarogu*
• 5 żółtek,
• 200ml śmietany kremówki (w oryginale 250ml),
• 150g cukru (w oryginale aż 250g, dla mnie zdecydowanie za dużo),
• paczka cukru wanilinowego lub cukru z prawdziwą wanilią,
• 200g masła,
• 50g posiekanych migdałów,
• garść rodzynek,
• ze 2 garście innych bakalii (w oryginale figi i daktyle, u mnie żurawina i posiekane morele),
• + bakalie do dekoracji